Allah Azze ve Celle şöyle buyurmuştur:

​

“Haram aylar çıkınca, müşrikleri bulduğunuz yerde öldürün; onları tutun; hapsedin; bütün gözetleme yerlerinde onları gözetlemek için oturun. Fakat tövbe ederler, namazı dosdoğru kılarlar ve zekâtı da verirlerse, artık yollarını serbest bırakın. Allah, şüphesiz, çok bağışlayıcıdır; çok merhametlidir.” (Tevbe 5)

​

“Bununla beraber, eğer bu hallerinden tövbe ederler, namazı dosdoğru kılarlar ve zekâtı da verirlerse, bu takdirde, sizin dîn kardeşinizdirler. Biz, bilen kimselere âyetleri işte böyle uzun uzun açıklarız” (Tevbe 11)

​

İbn Ömer radıyallahu anhuma’dan: Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

​

“İnsanlarla Allah’tan başka ibadete layık hak ilah olmadığına ve Muhammed’in Allah’ın rasulü olduğuna şahitlik etmeleri, namazı kılmaları ve zekatı vermelerine kadar savaşmakla emrolundum. Bunu yaptıkları zaman, İslam hakkı hariç, kanlarını ve mallarını benden korumuş olurlar. Hesapları ise Allah’a aittir.”887 Bu hadis mütevatirdir.

​

Ebû Hureyre radıyallahu anh'den: Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sellem, vefat edip Ebû Bekr radıyallahu anh halife olduğu zaman, Araplardan inkâr edip kâfir olanlar oldu. Ömer radıyallahu anh dedi ki: “Bu insanlarla nasıl savaşırsın? Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

​

“İnsanlar Lâ ilahe illallah deyinceye kadar onlarla savaşmakla emrolundum. Kim Lâ ilahe illallah derse, canını ve malını benden korumuş olur. Ancak (kanının dökülmesini) hak ederse başka. Hesapları ise Allah'a aittir.” Bunun üzerine Ebû Bekr radıyallahu anh şu cevabı verdi:

​

“Vallahi namazla zekât arasını ayıranlara karşı mutlaka savaşırım. Çünkü zekât malın hakkıdır. Vallahi Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sellem zamanında ona zekât olarak vermiş oldukları dişi keçiyi bana (zekât olarak) vermemeye yeltenirlerse, bu zekâta engel olmak suçundan dolayı onlarlasavaşırım.” Sonradan Ömer radıyallahu anh dedi ki:

​

“Vallahi onlarla savaşılması hususundaki hüküm, Allah'ın Ebû Bekr'in gönlünü açmasından dolayıdır. Ben bu sayede onlarla savaşmanın hak olduğunu anladım.”888

​

Beşir b. el-Hassasiyye radıyallahu anh’den: “Biat etmek üzere Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’e geldim. Bana Allah’tan başka ibadete layık hak ilah olmadığına, Muhammed (sallallahu aleyhi ve sellem)’in O’nun kulu ve rasulü olduğuna şahitlik etmem, namazı kılmam, zekatı vermem, İslam’daki haccı ifâ etmem, Ramazan ayı orucunu tutmam ve Allah yolunda cihad etmem şartlarını koşunca ona:

​

“Ey Allah’ın rasulü! Bunlardan cihad ve zekat olmak üzere ikisine vallahi gücüm yetmez. Savaş meydanından kaçan kişinin Allah’ın öfkesine maruz kalacağını söylüyorlar. Öylesi bir durumda ölümü isteyip korkuya düşmekten endişe ederim. Zekata gelince, sadece on devem var. Bu on deveyle de ailemin sütünü karşılayıp işlerini görüyorum” dedi. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem elini önce geri çekti, sonra hareket ettirip:

​

“Cihad yok, zekat yok, o zaman ne ile cennete gireceksin?” buyurdu. Bunun üzerine:

​

“Ey Allah’ın rasulü! Sana biat ediyorum” dedim ve bütün şartlarını kabul ederek biatımı yaptım.”889

​

Ali b. Ebî Talib radıyallahu anh’den: “Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem Mekke’yi fethedince Kureyş’ten bazı kimseler yanına gelerek:

​

“Azatlılarımızdan ve kölelelerimizden bazı kimseler sana katılmış bulunuyor. Aslında bunlar dinine girmeyi arzu eden kimseler değildir. Bütün bunların istedikleri bizim davarlarımızdan ve ekinlerimizden kaçmaktır” dediler. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

​

“Allah’a yemin ederim ey Kureyş’liler! Ya namazı dosdoğru kılar, zekatı verirsiniz, yahut da üzerinize din adına boyunlarınızı vuracak bir adam gönderirim.”890

​

Enes radıyallahu anh’den: Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

​

“Zekâtını vermeyen kişi kıyamet gününde cehennemde olacaktır.”891

​

İbn Mes’ud radıyallahu anh’den: “Zekât vermeyen Müslüman değildir.”892

​

bn Mes’ud radıyallahu anh’den: “Zekât vermeyenin namazı da yoktur.”893

​