top of page

HAYVAN KESİMLERİ KİTABI

Övünmek İçin ve Allah’tan Başkası İçin Kurban Kesenler Bizden Değildir

İbn Abbas radıyallahu anhuma’dan: Nebi sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

‘Allah, Allah’tan başkası için hayvan boğazlayan kimseye lanet etmiştir.’1068

Alî b. Ebî Tâlib radıyallahu anh’den: Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in şöyle buyurduğunu işittim:

“Allah’tan başkası için kurban kesene Allah lanet etsin.”1069

 

Enes radıyallahu anh’den: Nebî sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“İslam’da akr (kabir yanında kurban kesmek) yoktur”1070

Enes b. Malik radıyallahu anh’den: Nebî sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“İslam’da ağıt için yardımlaşma yoktur. İslam’da şigar (takas) nikâhı yoktur. İslam’da kabirlerin yanında kurban kesmek yoktur. İslam’da celeb ve ceneb de yoktur. Yağma yapan bizden değildir.”1071

Abdurrazzâk b. Hemmam es-San’anî dedi ki: “Cahiliye dönemi insanları kabrin yanında bir inek ya da bir koyun keserlerdi.”1072

Bu hüküm orada yapılan kesim Yüce Allah için olduğu takdirde böyledir. Şayet bazı cahillerin yaptığı gibi kabir sahibi için olursa bu apaçık bir şirktir, onu yemek de haram ve fısktır. Nitekim Yüce Allah şöyle buyurmaktadır:

“Üzerine Allah’ın adı anılmayanlardan yemeyin. Çünkü o elbetteki bir fısktır.” (En’âm, 121) Yani durum Allah’tan başkası için kesildiğinden dolayı hükmü böyledir. Zira buradaki fısk Yüce Allah’ın şu buyruğunda zikrettiği gibidir:

“Ve Allah’tan başkasının adına boğazlandığından dolayı fısk olanlar.’ (En’âm, 145)1073

Aişe radıyallahu anha’dan: “Bir topluluk Nebî sallallahu aleyhi ve sellem’e: “Bir kavim bize et getiriyor ve üzerine Allah’ın adının anılıp anılmadığını bilmiyoruz” dediler. Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem:

“Onun üzerine siz Allah’ın adını zikredin ve yeyin” buyurdu.1074

Abdullah b. Abbâs radıyallahu anhuma’dan: “Bazı insanlar Nebî sallallahu aleyhi ve sellem’e geldiler ve:

“Ey Allah’ın rasulü! Kendi öldürdüklerimizi yiyoruz da Allah’ın öldürdüklerini neden yemiyoruz?” dediler. Bunun üzerine Allah:

“Eğer O’nun ayetlerine iman edenlerden iseniz, üzerine Allah’ın adının anıldıklarını yeyiniz.” Ayetini indirdi.”1075

İbn Abbas radıyallahu anhuma şöyle demiştir:

“Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem bedevilerin cömertlik gösterisi için düzenledikleri deve kesme yarışında kesilen hayvanların etlerinden yemeyi yasakladı.”1076

İbn Abbâs radıyallahu anhuma’dan:

“Nebî sallallahu aleyhi ve sellem üstünlüklerini ortaya koyabilmek için yarışan kimselerin yemeklerinin yenmesini yasaklamıştır.”1077

Ebu Hureyre radıyallahu anh’den:

“Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem üstünlüklerini ortaya koyabilmek için yarışan kimselerin yemeklerinin yenmesini yasaklamıştır.”1078

1068 Sahih. İbn Hibban (10/265) Hakim (4/396) Ziyau’l-Makdisi el-Muhtare (12/214) Ahmed (1/217, 309, 317)

1069 Sahih. Muslim (1978) İbn Hibban (5896, 6604) Ahmed (855, 954, 1307)

1070 Sahih. Ahmed (3/197) Ebu Davud (3222) Beyhaki (4/57, 9/314) Ramehurmuzi Muhaddisu’l-Fasl (s.252) Deylemi (7902) el-Elbani es-Sahiha (2436)

1071 Sahih. İbn Hibban (7/415) Ziyau’l-Makdisi el-Muhtare (5/165) Ahmed (3/197) Abdurrazzak (3/559) Abd b. Humeyd (1251) Bezzar (13/318)

1072 Ebû Dâvud (2/71), ‘Abdu’r-Rezzâk, Musannef, (6690); Beyhakî, (4/57); Ahmed, (3/197)

1073 Bkz. El-Heytemi, ez-Zevacir (1/171)

1074 Sahih. Buhârî (2057, 5507, 7398)
1075 Sahih. Ebû Dâvûd (2819) Tirmizî (3069)
1076 Sahih. Ebu Davud (2820) Ziya el-Muhtare (11/131)
1077 Sahih. Ebû Dâvûd (3754) Hâkim (4/143) Ziya el-Muhtare (11/384) Taberânî (11/340)

1078 Sahih. Bezzar (16/161)

Boş Yere Hayvanları Öldürenler Fasıklardır

İbn Ömer radıyallahu anhuma’dan: Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“Şüphesiz Allah katında günahların en büyüğü bir kadın ile evlenip, ondan ihtiyacını karşılayınca onu boşayan ve mehrini ona ödemeyen kimse ile bir adamı çalıştırdıktan sonra ücretini vermeyen, bir diğeri ise boş yere bir hayvanı öldürenin kimsenin günahıdır.”1079

1079 Hasen. Hakim (2/198) Beyhaki (7/241) el-Elbani, es-Sahiha (999)

Diş ve Tırnak İle Hayvan Kesenler Başkalarına Benzer

Râfi’ b. Hadic radıyallahu anh anlatıyor: “Ben:

‘Ey Allah’ın Rasûlü! Biz yarın düşmanla karşılaşacağız, yanımızda (hayvan kesecek) bir bıçağımız yok. İhtiyaç anında kamışla keselim mi?’ diye sordum. Bana:

‘Bolca kanı akıtılan ve üzerine Allah’ın ismi zikredilenin etini yeyiniz. Diş ve tırnak(la kesmek caiz) değildir. Size (bunun sebebini) söyleyeceğim. Diş kemiktir, tırnak ise Habeşlilerin bıçağıdır’ dedi.”1080

1080 Sahih. Buhârî, (2488, 2507, 3075) Müslim (1968); Tirmizî (1491-1492); Ebû Dâvud (2821) ve Nesâ‘î (7/226-227).

Akika Kurbanının Kanını Çocuğun Başına Sürenler Cahiliyye Ehline Benzer

Burayde radıyallahu anh şöyle demiştir:

“Bizler Cahiliyye’de çocuğumuz olduğu zaman bir koyun keser ve onun kanından çocuğun başına sürerdik. Allah bize İslam’ı getirince bir koyun kesip çocuğun başını traş ettik ve başına zaferan sürdük.”1081

1081 Sahih. Ebu Davud (2843) Hakim (4/266) Beyhaki (9/303)

Cahiliyye Usulüyle Fera’ ve Atîra Kurbanları Kesenler Bizden Değildir

Cahiliyye Usulüyle Fera’ ve Atîra Kurbanları Kesenler Bizden Değildir

“(İslâm’da) Fera’ ve Atîra yoktur.” Fera’: Tagutları için kesilen ve devenin ilk doğurduğu yavrudur. Atîra ise; Receb ayında kesilen kurbandır.”1082

Abdullah b. Amr radıyallahu anhuma’dan: Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’e fer’a olarak kurban kesme konusu sorulunca şöyle buyurdu:

“Fera’ hak olan bir şeydir. Ancak etlenene, iki veya üç yaşına gelene kadar onu bırakıp sonra Allah yolunda binek olarak kullanmanız veya dul bir kadına vermeniz onu yavruyken kesmenizden iyidir. Zira yavruyken kesmeniz halinde eti postuna yapışık olacaktır. Sütünden mahrum kalacak, annesini de yavrusuz bırakacaksınız.”1083

Atire kurbanının Receb ayına tahsis edilmeden kesilmesine de ruhsat verilmiştir.

Nubeyşe radıyallahu anh’den: “Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’in yanında

“Biz cahliyye döneminde (Receb ayında) atira kurbaı keserdik” denilince şöyle buyurdu:

“Herhangi bir ayda Allah Azze ve Celle için kesin, Allah Azze ve Celle için iyilik yapın ve ondan yedirin.”1084

1082 Sahih. Buhari (5473) Muslim (1976)

1083 Hasen. Ahmed (2/187) Hakim (4/263) Ebû Davud (2842) Nesâî (4225) İbn Ebî Şeybe (5/119) Beyhaki (9/312)

1084 Sahih. Ahmed (5/76) Ebû Davud (2830) Nesâi (4228-29) İbn Mace (3167) Hakim (4/263)

Hayvanların Kulaklarını Delenler Şeytana Uymuştur

Allah Teâlâ Şeytanın şöyle dediğini haber vermiştir:

“Onları -ne olursa olsun- şaşırtıp saptıracağım, en olmadık kuruntulara düşüreceğim ve onlara kesin olarak davarların kulaklarını kesmelerini emredeceğim ve Allah’ın yarattıklarını değiştirmelerini emredeceğim. Kim Allah’ı bırakıp da şeytanı dost (veli) edinirse, kuşkusuz o, apaçık bir hüsrana uğramıştır.” (Nisâ’ 119)

Kulağına müdahalede bulunulmuş hayvanların kurban edilmesi yasaklanmıştır. ‘Alî radıyallahu anh anlatıyor:

“Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem , (kurbanlık olarak keseceğimiz hayvanın) göz ve kulaklarına dikkat etmemizi:

‘Kulağı önden delinmişi veya arkadan delinmişi veya ortadan yarılmışı veya yuvarlak delinmişi kurban yapmayın’ diye emretti.”1085

Şureyh b. Nu’man şöyle demiştir: “Ali radıyallahu anh’ın yanında idim. Birisi ona kurbanlık hakkında sordu. Ali radıyallahu anh dedi ki:

“Kulağı arkadan veya önden delinmişi, ortadan yarılmışı kurban olmaz. Gözü ve kulakları sağlam olmalıdır.”1086

‘Alî radıyallahu anh hadisi, hayvanın kulağına delme ve yarma gibi her türlü müdahalede o hayvanın kurbanlık (akika ve adak dâhil) olamayacağı hususunda açıktır. Ancak hayvanın kulağına dağlama ile damga vurulabilir:

Enes radıyallahu anh’den: “Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem’in yanına girdiğimde zekat koyunlarını kulaklarından dağlıyordu.”1087

1085 Sahih. Ahmed (1/83, 101, 127, 129, 137, 150); Tirmizî (1498); Ebû Dâvud (2804-2806); Nesâ‘î (4372-74); İbn Mâce (3142); Dârimî (1952); Ziyâ’u’l-Makdisî, el-Muhtare (2/113-116 no: 487-488); Hâkim (4/249); İbnu’l-Cârud, el-Muntekâ (906); Beyhakî (9/275); Darekutnî, el-‘İlel (3/239) Darekutni el-Mu’telef ve’l-Muhtelef (2/49). Ravileri güvenilirdir. Ziyâ’u’l-Makdisî, Tirmizî, İbn Cerîr et-Taberî, İbn Hibbân, Hâkim ve Zehebî: isnadı sahih demişlerdir. İbn Hazm el-Muhallâ’da (360) rivayet yollarını zikrettikten sonra “Haber sahih olarak sabit olmuştur” dedi. Şu‘ayb el-Arnâ’ut Musned tahkikinde Hasen demiştir.

1086 Sahih mevkuf. Darekutni el-İlel (3/239) Vekî Ahbaru’l-Kudat (3/12) Buhari Tarih (4/229)

1087 Sahih. Buhârî (1502) Muslim (2144) Ahmed (3/169, 259, 284)

Hayvanlara İşkence Yapanlar Lanetlenmiştir

Cabir radıyallahu anh’den: Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem yüzüne damga vurulmuş burnundan duman çıkan bir eşek gördü ve şöyle buyurdu:

“Hayvanın yüzünü ateşle damgalayan veya vuran kişilere lanet ettiğim size ulaşmadı mı?”1088

İbn Abbas radıyallahu anhuma’dan: Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“Yüze ateşle damga vuran lanetlenmiştir.”1089

Said b. Cubeyr rahimehullah’tan: “İbn Ömer ve İbn Abbas radıyallahu anhum ile beraber Medine yollarından birinden geçerken, bazı çocukların bir tavuğu bağlayıp hedef tahtası yaparak ok attıklarını, ama bir türlü isabet ettiremediklerini gördük. İbn Ömer radıyallahu anhuma öfkelenip:

“Bunu kim yaptı?” deyince çocuklar dağıldılar. İbn Ömer radıyallahu anhuma şöyle dedi:

“Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem hayvanlara işkence yapanları lanetlemiştir.”1090

Abdullah b. Mes’ud radıyallahu anh’den: Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:

“(Hayvan) öldürürken bile en iyi davrananlar imanedenlerdir.”1091

Muâz b. Enes el-Cuhenî radıyallahu anh’den: Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem binekleri ve yük hayvanları üzerinde bekleyen bir grupla karşılaştı. Bunun üzerine şöyle buyurdu:

“Onlara güzelce binin ve güzelce (inip) rahat bırakın. Onları yollarda ve çarşılarda sohbet etmek için oturaklar edinmeyin. Nice binilen hayvan vardır ki kendisine binenden daha hayırlıdır ve Allah’ı ondan daha çok zikretmektedir.”1092

1088 Sahih. Buhârî Edebu’l-Mufred (175) İbn Hibban (12/443) Ebû Dâvûd (2564) A hm ed (3/ 297, 323) Ebû Ya’lâ (4/112) Abdurrazzak (9/444) Beyhak î (7/ 35) Benzeri: Muslim (2117)

1089 Sahih. Taberânî (11/335) el-Elbânî, es-Sahiha (2149)

1090 Sahih. Buhari (5195, 5196) Muslim (1958) Ahmed (1/338, 2/13, 43, 60, 86, 103) Hakim (4/261) Abdurrazzak (4/454) Taberani (13/82) Nesâî (4442) Beyhaki )9/70(

1091 Hasen. Ahmed (1/393) İbn Hibban (13/335) İbn Carud el-Munteka (840) Ebû Dâvûd (2666) İbn Mâce (2681) Abdurrazzak (10/21) İbn Ebi Şeybe (6/433)

1092 Hasen. Ahmed (3/439, 440, 441, 4/234) Dârimî (2668, 2669) İbn Huzeyme (2544)

bottom of page